Wie ben ik?
Ik ben Monique Nitschelm, woon in Meteren, ben getrouwd en heb twee prachtige dochters van 6 en 8 jaar. In het dagelijks leven werk ik bij een bank waar ik me bezig hou met het financieringsbeleid. Maar officieel ben ik opgeleid als danslerares. Vroeger runde ik naast mijn huidige baan nog een dansschool, maar dat werd wel een beetje erg druk toen het gezin werd uitgebreid. Momenteel geef ik weer één keer per week stijldansles aan volwassenen. En sinds 1 december vorig jaar ben ik als onderwijsambassadeur gestart op IKC de Stek in Est.
Waarom wilde ik graag onderwijsambassadeur worden?
Eigenlijk is het puur uit eigen belang. Ik vind leerkracht zijn zo ontzettend leuk! Ik kan het niet beschrijven. Het is een gevoel. Het maakt me simpelweg ontzettend blij!
Wat mij dan zo blij maakt? Dat gelukzalige gevoel als je iemand iets kan leren of kan helpen om een vaardigheid onder de knie te krijgen. Dat je diegene het gevoel kan geven: ‘Ja, ik kan het!’
Hoe trots een kind kan zijn op een nieuw verworven vaardigheid of kennis. Dat raakt me!
Daarnaast is het mijn volle overtuiging dat ieder kind recht heeft op goed onderwijs, waarin het een set aan basiskennis en -vaardigheden meekrijgt, we iets meegeven over normen en waarden en hoe we met elkaar om willen gaan in de maatschappij. Ik geloof oprecht dat goed onderwijs leidt tot een betere wereld met minder conflicten. En als onderwijsambassadeur kan ik daar dan op mijn manier ook een bijdrage aan leveren.
Om me in mijn huidige levensfase nu om te scholen, is tijd- en financieel-technisch niet haalbaar, daarom is deze functie als onderwijsambassadeur voor mij een uitgelezen kans om toch te kunnen lesgeven!
Wat doe je dan als onderwijsambassadeur?
Hetgeen waar de school behoefte aan heeft! Dat is nogal ruim, dus ik zal dit toelichten. Op IKC De Stek in Est, loop ik elke vrijdagochtend binnen en weet ik niet wat de dag mij gaat brengen. Ik verspreid mij over de klassen groep 1-2, groep 3-4-5 en groep 6-7-8.
Ik loop langs elke groep en kijk/vraag aan de leerkrachten, waar ze me op dat moment kunnen gebruiken. Dus mijn taken variëren van lezen met groep 3 tot staartdelingen en grammatica doen met de kinderen uit groep 6,7 en 8. Veel kinderen zijn gebaat met net even wat extra één op één begeleiding, die ik kan bieden. Dat is fijn, want een leerkracht komt daarvoor simpelweg bijna altijd handen tekort met alle andere werkzaamheden, die ze nog hebben naast het lesgeven.
Moet ik dan vooraf veel voorbereiden? Of moeten de leerkrachten mij eerst een uitgebreide instructie geven om aan de slag te kunnen? Nee, totaal niet! Geef me een opdracht en ik doe het!
Twijfel ik over hoe ik de instructie moet geven, dan trek ik aan de bel en met een kleine aanwijzing, kan ik weer verder.
Mijn taken zijn overigens niet allemaal gerelateerd aan de lesstof. Ik doe ook andere activiteiten, zoals samen met de kleuterjuf voor het thema Post een brief met de kleuters op de post doen, dansworkhops geven, het pannenkoekenrestaurant op school coördineren of een lokaal helpen versieren/inrichten voor een nieuw thema.
Dit is wat ik vertel als mensen mij vragen naar de functie onderwijsambassadeur. Ik ervaar het echt als een win-win situatie. Ik kan mijn passie voor leerkracht zijn kwijt en de leerkracht wordt verlicht in het doen van werkzaamheden. Ik zit enorm op mijn plek op De Stek in Est. Ik heb het gevoel dat ik welkom ben en een bijdrage lever aan de school en aan de leerlingen. Ik geloof ook oprecht dat ik enorm bof met Yvonne en het team. Het is een warm team en iedereen werkt goed samen. Ze geven mij ook het vertrouwen dat ik het goed doe en dat ze blij met me zijn!
Daar ben ik ook dankbaar voor!
Ik denk dat er veel meer mensen zijn, zoals ik, die het leuk vinden om in een klas te helpen naast hun huidige job. Ik hoop dan ook dat meer mensen dit kenbaar zullen maken, zodat ook andere basisscholen, zoals de Plantage in Meteren nu recentelijk, kunnen profiteren van deze extra handjes. En ik hoop ook dat steeds meer scholen eventuele drempels of overtuigingen opzij zetten om mensen uit een andere branche te laten helpen in de klas. Het lijkt mij ook spannend voor een school om te kiezen voor onderwijsambassadeurs in je klas, maar ik denk dat het uitproberen zeker de moeite waard kan zijn.
Het voornaamste is dat zowel de school, als de onderwijsambassadeur, het belang van goed onderwijs voor kinderen als de gemene deler hebben, en dat men het onderwijs leuk vindt.
Ik hoop dat ik dit nog heel lang mag doen bij Stichting Fluvium!
Monique Nitschelm