Vorige week kwam de staatssecretaris Marielle Paul met een brief aan de tweede kamer over een herstelplan in het funderend onderwijs. De brief beschrijft diverse initiatieven die moeten bijdragen aan het verbeteren van de onderwijsresultaten op lezen, schrijven en rekenen en het borgen van voldoende en kwalitatief goed onderwijspersoneel. Opvallend is dat een financiële onderbouwing ontbreekt. Zeker met de forse bezuinigingen in het funderend onderwijs roept dit vraagtekens op.  In deze brief ademt het vooral het voorbereiden van leerlingen op de arbeidsmarkt. Onderwijs als economisch instrument blijft voorlopig prioriteit krijgen boven vorming, emancipatie en een gelijkwaardige samenleving. Wat volgens mij verder ontbreekt in de hele discussie is het “waartoe”. Leren rekenen, schrijven en lezen is erg belangrijk. Nog belangrijker is dat je weet waarom je schrijft, wat je schrijft, voor wie, met welk doel… Dan werken we met onze leerlingen ook naar een betere samenleving.

De sectorraden en vakbonden kwamen met een reactie waarbij zij het kabinet oproepen om: 

• oog te houden voor de brede opdracht van het onderwijs en de curriculumherziening volgens oorspronkelijke planning te laten verlopen.
• scholen per volgend schooljaar te laten weten op welke bekostiging zij de komende tien jaar structureel kunnen rekenen.
• niet pas in 2027, maar per schooljaar 2025/2026 te zorgen voor voldoende structurele bekostiging voor structurele taken.
• te zorgen voor samenhang in de aanpak van het Herstelplan Onderwijs.
• te zorgen voor duidelijkheid over rollen en sturing in het funderend onderwijs.
• zich te focussen op het beter toerusten van de sector in plaats van te sturen via wetgeving.

Volledig mee eens!

Pim